Η θρυλική ροκ ντισκοτέκ OMBRE της πύρινης δεκαετίας του ’80

Λεωφόρος Κηφισίας 302, στα Σίδερα Χαλανδρίου.

Εκεί ήταν το ιστορικό στέκι των φρικιών της εποχής. OMBRE σημαίνει σκιές. Κατέβαινες ράμπα και έμπαινες στο μαγαζί, έχοντας όμως την εντύπωση πως είχες ανέβει σκάλα και ήσουν στον Ουρανό. Ναι, εκείνη η ράμπα ήταν μία Stairway to Heaven. Έχω ένα παράξενο αίσθημα όταν θυμάμαι την OMBRE.


Στο νου μου έρχεται ξανά μια κοπέλα, που ήταν σίγουρη πως μπορούσε να κατακτήσει όλο τον κόσμο με τον χορό της. Χόρευε μπροστά στον μεγάλο καθρέπτη, απρόσιτη και απόλυτα αινιγματική. Είχε δύο μηνύματα ο χορός της: Το ένα κόκκινο, έφερνε την ζωή και το άλλο μαύρο, έφερνε φόβο. Αυτά ήταν και τα χρώματα που ήταν βαμμένη η OMBRE.

Η ντίσκο έκλεισε κακήν κακώς. Τον Ιούνιο του 1990, όταν ο Χουλ μαχαίρωσε τον Σωτηράκη πάνω σε νταραβέρι. Ναι, κάποια από αυτά τα παιδιά είχαν στις τσέπες τους χάπια και μπουκαλάκια με σιρόπια. Παιδιά οργισμένα, που δεν ήθελαν να συμμορφωθούν με την σοβαρή κοινωνία. Αλλά, πριν ρωτήσουμε γιατί δεν συμμορφώνονταν τα παιδιά, ας σκεφτούμε τι έκανε η κοινωνία για να τα προσελκύσει.

Όμως, πέρα από αυτά τα λίγα και σκοτεινά περιστατικά, η ντισκοτέκ για πολλά χρόνια ήταν η φτωχομάνα του Ροκ και πρόσωπα σημαντικά, που είχαν την πραγματική λάμψη του Ροκ, πέρασαν από εκεί.

Η ζωγράφος Μάρα Χατζησταύρου, που νέα πέρασε από την ντίσκο-Σκιά, φιλοτέχνησε τα πορτραίτα τριών εμβληματικών θαμώνων της OMBRE, του Τάσου, Όζυ και Λίζας

Η ΛΙΖΑ της Ombre

Ο ΟΖΥ της Ombre

Ο ΤΑΣΟΣ της Ombre

Επικοινωνήσαμε με τον Τάσο και μας είπε:

«Στην OMBRE πέρασα τα καλύτερά μου χρόνια. Εγώ τότε, είχα ένα heavy metal συγκρότημα με τον Μάκη, τον βασικό dj της ντισκοτέκ και ήμουν σχεδόν κάθε μέρα εκεί.

Μια βραδιά, μάλιστα, ήμουν και με τον Lemmy των Motorhead, στο ίδιο τραπέζι.

Τι να πρωτοθυμηθώ από εκείνες τις υπέροχες βραδιές στην OMBRE... Δεν έχω αλλάξει, ακόμα ζω με το ροκ. Τώρα μένω στα Καμένα Βούρλα και εργάζομαι επαγγελματικά ως δύτης σε οστρακαλιευτικό. Θυμάμαι πολύ καλά και την Λίζα, που έκανε και αυτής το πορτραίτο η Μάρα. Εκπληκτική κοπέλα! Σήμερα, είναι ακόμα μια χίπισσα. Νομίζω ότι πουλάει κοσμήματα σε πάγκο που βγάζει στο Θησείο. Δεν υπάρχει άνθρωπος που πέρασε από την OMBRE και δεν την ξέρει. Ο Όζυ, ήταν κι αυτός καθημερινά εκεί. Δυστυχώς, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό. Ήταν με μηχανάκι και τον χτύπησε αυτοκίνητο στην Ομόνοια... Κρίμα το παιδί»

Παρέα της Ombre. Με τα γυαλιά, ο ένας από τους Djs της ντισκοτέκ, Κυριάκος Χριστοφόρου (Φωτογραφία: Γιώργος Τουρκοβασίλης, 1983) 

Ο Κυριάκος Χριστοφόρου, που διετέλεσε ένα διάστημα dj στην ντισκοτέκ, μας είπε:

«Η OMBRE άνοιξε το 1979, πρώτα στην Φιλοθέη και μεταφέρθηκε μάλλον το 1983 στα Σίδερα Χαλανδρίου. Εγώ έπαιζα από το 85 μέχρι το 90 στο Crazy Horse, που ήταν απέναντι. Στην Όμπρε έπαιξα την τελευταία σεζόν. Μετά που έκλεισε και πριν ο Κούτσικος κάνει το Renegade, έκανε ο Κουτσικος ένα μικρό κλαμπάκι στην Αγία Παρασκευή σε ένα εμπορικό κέντρο, που δεν τράβηξε όμως...».

Η Όλγα Κούλαλη, από τους βασικούς θαμώνες της OMBRE (Φωτογραφία αγνώστου 1990)

Στην OMBRE σύχναζαν και πολλοί τσοπεράδες. Η Όλγα Κούλαλη, στα 19 της τότε χρόνια, ήταν μία από αυτούς. Είχε αγοράσει δουλεύοντας σκληρά μια Harley Davidson και ήταν πραγματικά ένας θηλυκός πανέμορφος ξέγνοιαστος καβαλάρης.

Για τα χρόνια που πέρασε στην θρυλική ντισκοτέκ, μας είπε:

«Τότε ήταν υπέροχα χρόνια, όλοι ήμασταν μια παρέα. Θυμάμαι τον Κεφάλα, που έβαζε την δική του Harley, με σχοινάκι στα κάγκελα απέναντι από το μαγαζί... έβαζε το σχοινάκι, για να δει, αν του την είχε κουνήσει κανείς... Θυμάμαι που χορεύαμε στην πίστα και κουνάγαμε σαν τρελοί τα κεφάλια... και κάποτε που χόρευα έτσι, ένας μου λέει «ααα τι ωραία ρε κοπελιά, με τα μαλλιά σου μου κάνεις αέρα»... Θυμάμαι που κάποτε έγινε φασαρία και ο ιδιοκτήτης, ο Κούτσικος, μπήκε στη μέση και κάποιος του έβγαλε το περουκίνι και γελούσαμε (ο Κούτσικος φορούσε περούκα)... εγώ πήγαινα στην Όμπρε με την Χάρλευ από το Φάληρο... Ωραία χρόνια!».

http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/i-thryliki-rok-diskotek-ombre-tis-pyrinis-dekaetias-tou-80